Procedura Niebieskiej Karty

Celem realizacji procedury „Niebieskie Karty” jest dobro i bezpieczeństwo osób doznających przemocy w rodzinie, ale także skuteczna współpraca przedstawicieli różnych instytucji, które są zobowiązane do reagowania w przypadku wystąpienia zjawiska przemocy domowej.

 

W praktyce oznacza to, iż osoba pokrzywdzona nie musi samodzielnie zgłaszać się do różnych podmiotów celem uzyskania pomocy; to przedstawiciele powołanych od tego instytucji zwrócą się do niej z ofertą pomocy. Wspólnie uzgodniony plan działania będzie zawierał także propozycje oddziaływań wobec osoby stosującej przemoc, bo to od zachowania tej osoby zależy bezpieczeństwo i dobro osoby doznającej przemocy.

W opracowanym indywidualnie dla każdego przypadku planie pomocy znajdują się takie elementy jak:

  • wsparcie psychologiczne i terapeutyczne (indywidualne konsultacje z psychologiem);
  • pomoc i poradnictwo prawne (kwestia wszczęcia procedury karnej zmierzającej do ukarania sprawcy, sprawowania pieczy nad dziećmi, zaspokajania potrzeb rodziny, alimentów, zobowiązania do udziału w terapii uzależnień bądź obowiązku udziału w programie korekcyjno – edukacyjnym dla sprawców przemocy);
  • wsparcie socjalne i materialne;
  • wsparcie w sferze kompetencji wychowawczych i rodzicielskich (współdziałanie z asystentem rodziny);
  • zadbanie o stan zdrowia członków rodziny;
  • edukacja z zakresu praw własnych;
  • aktywizacja zawodowa i wsparcie niezależności finansowej.

 

Najważniejszym elementem procedury jest uświadomienie osobie pokrzywdzonej kilku faktów:

  1. Za przemoc odpowiada osoba ją stosująca; ofiara nie ponosi żadnej winy!
  2. Nikt nie ma prawa krzywdzić innych, niezależnie od powodów, które go do tego skłoniły!
  3. Prawo chroni każdego, także w jego domu!
  4. Osoby doznające przemocy nie są same – wiele osób i instytucji może i chce zaangażować się w ich ochronę!
  5. Osoby dorosłe odpowiadają za bezpieczeństwo dzieci – nawet jeśli same ich nie krzywdzą!

 

Warunkiem współpracy członków Zespołu Interdyscyplinarnego z osobą stosującą przemoc jest zaprzestanie wykazywania przez nią zachowań przemocowych. Aby to ułatwić, proponuje się jej udział w oddziaływaniach korekcyjno – edukacyjnych albo inne oddziaływania o charakterze psychologicznym i terapeutycznym.

 

Osobie stosującej przemoc należy uświadomić kilka faktów:

  1. Niektóre zachowania, mimo że je lekceważymy lub usprawiedliwiamy, są przemocą i naruszają dobra innych!
  2. Nic nie usprawiedliwia stosowania przemocy (nawet tzw. względy wychowawcze)!
  3. Stosowanie przemocy wobec osób najbliższych jest w Polsce surowo karane!
  4. Przemoc często jest stosowana instrumentalnie tam, gdzie człowiek nie radzi sobie z własnymi emocjami, czuje się sfrustrowany!
  5. Zmiana zachowania może złagodzić konsekwencje prawne rozpoczętych postępowań lub powstrzymać wszczynanie kolejnych!