Mottem tegorocznego spotkania , które odbyło się 7 grudnia 2015 r. były słowa „ Miejcie odwagę żyć dla miłości” , miłości wyrażonej szlachetnością serca i szlachetnością uczynków. Słowa te są dla nas drogowskazem w życiu . Bo tylko miłość mnoży się wokół nas, gdy się nią dzielimy. Bo tylko miłość drogę zna. Wolontariusze każdego dnia wdrażają w życie to właśnie przesłanie .W janowskiej społeczności wolontariat jest widoczny :świadczą o tym liczne akcje i inne działania, które służą dobru drugiego człowieka.
0to niektóre z nich:

1. zbiórka plastikowych nakrętek oraz zbiórka słodyczy dla podopiecznych Hospicjum Małego Księcia w Lublinie,
2. akcja „ Boże Narodzenie” oraz Wielkanocna Nadzieja- stroiki z życzeniami dla osób starszych i samotnych OPS,
3. zbiórka pieniędzy na „Nowe serduszko dla Lolka”,
4. zbiórka na rzecz jednego z absolwentów szkoły, który uległ wypadkowi komunikacyjnemu,
5. pomoc w organizacji spotkań integracyjnych, zawodów sportowych w Stowarzyszeniu KRON i Stowarzyszeniu WAWRZYNEK,
6. akcje „Zadbajmy o zapomniane groby”,
7. odwiedziny podopiecznych w miejscu ich zamieszkania, w DPS , w Placówce „PROMYK” ,
8. zbiórka pieniędzy dla rodziny poszkodowanej w pożarze,
9. zbiórka żywności dla bezdomnych zwierząt,
10. kultywowanie tradycji naszego regionu, spotkania z artystami ludowymi, organizowanie kiermaszów, festiwali i pokazów,
11. akcja „Dzieło Nowego Tysiąclecia”,
12. Szlachetna Paczka, Pomóż Dzieciom Przetrwać Zimę, Góra Grosza,
13. Akcja „Włosem w raka” …. I JESZCZE WIELE INNYCH

Na galę przybyli licznie zaproszeni goście oraz cała „armia” ludzi o pięknych i wrażliwych sercach. Pani Magdalena Kolasa - Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w Janowie Lubelskim przywitała wszystkich zgromadzonych w sali widowiskowej w Janowskim Ośrodku Kultury. Przybliżyła nam przepiękną bajkę o „Najpiękniejszym sercu” - Bruno Ferrero cyt.;
„Pewien młodzieniec chwalił się że ma najpiękniejsze serce w dolinie. Chwalił się nim na rynku i zebrał się ogromny tłum by je podziwiać bowiem było w swym kształcie perfekcyjne. Nie miało żadnej skazy, było przepiękne, gładkie i błyszczące. Biło bardzo żywo. Chłopak krzyczał na cały głos że nikt nie ma piękniejszego serca od niego i wszyscy mu potakiwali bowiem jego serce było idealne.

Jednak w pewnym momencie jakiś starzec z tłumu krzyknął:

- Dlaczego twierdzisz że twoje serce jest najpiękniejsze, skoro moje jest o wiele piękniejsze od twojego?

Młodzieniec bardzo się zdziwił słysząc te słowa, a potem spojrzał na serce starca i się zaśmiał. Serce starca biło bardzo żywo, być może nawet żywiej od serca młodzieńca, ale było to serce poorane rozlicznymi bruzdami, serce w którym było wiele brakujących kawałków. Wiele też w nim było kawałków, które do tegoż serca nie pasowały. Było to serce brzydkie które w żaden sposób nie mogło się równać z nieskazitelnym sercem młodzieńca.

Chłopak zapytał się, dlaczego starzec uważa, że jego serce jest piękniejsze, skoro wszyscy widzą, że nie jest ono nawet w części tak piękne, jak jego własne serce. Wtedy starzec rzekł, że w życiu nie zamieniłby tego serca na serce młodzieńca. Powiedział też, aby młodzieniec spojrzał na jego serce i wskazując na blizny rzekł.

- Widzisz te blizny i brakujące kawałki? Nie ma ich tu dlatego, że ofiarowałem je z miłości dla wielu osób, a niesie to ryzyko, bo często się zdarza, że sami ofiarowujemy uczucie dla innych, ale oni nie dają nam nic w zamian. Stąd te blizny, bo choć dałem im cześć swojego serca, oni nie dali mi nic.
Jeśli natomiast spojrzysz uważnie dostrzeżesz, że wiele kawałków do mojego serca niezupełnie pasuje. Są to kawałki serca innych, które oni mi ofiarowali i które znalazły stałe miejsce w moim sercu. Dlatego moje serce jest piękniejsze od twojego.
Natomiast te bruzdy, które widzisz zrobili ludzie nieczuli, ludzie, którzy mnie zranili.

Wtedy młodzieniec spojrzał na starca, zrozumiał i zapłakał. Potem wziął kawałek swojego przepięknego serca i ofiarował go starcowi, a starzec zrobił to samo. Padli sobie w ramiona i rozpłakali się po czym odeszli razem w wielkiej przyjaźni.

Młodzieniec włożył część serca starca do swojego serca, w miejsce brakującego kawałka, który dał starcowi. Ten nowy kawałek pasował tam, choć nie idealnie, co zmąciło doskonałą harmonię serca młodzieńca. Nigdy jednak wcześniej serce młodzieńca nie było tak piękne, jak w tym momencie i młodzieniec dopiero teraz to zrozumiał. .”


Podczas tegorocznej gali doceniono osobisty wkład i zaangażowanie wszystkich osób, które w bezinteresowny sposób niosą pomoc drugiemu człowiekowi w potrzebie. Wolontariuszom wręczono dyplomy i znaczki z napisem Super Wolontariusz. natomiast koordynatorom szkolnych kół i klubów wolontariatu oraz innym osobom angażującym się w wolontariat wręczono piękne statuetki oraz symboliczną czerwoną różę. W części artystycznej udział wzięli uczniowie ze szkół janowskich, a galę prowadzili uczniowie z Publicznej Szkoły Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi w Janowie Lubelskim. Po części oficjalnej był czas na słodki poczęstunek. Dziękujemy wszystkim osobom, które włączyły się w organizację tegorocznej już IX gali wolontariatu.

Fotogaleria

Wyświetlono 595 razy

wstecz |do góry | drukuj